Ik las met aandacht dit weekend het Standaard-interview "Een zweer die openbarst" met Peter Leyman (ex-Volvo Gent), auto-analyst Vic Heylen en Pierre-Alain De Smedt van Febiac. Twee passages trokken mijn aandacht.
Over de oorzaken van de crisis in de automobielindustrie zegt Peter Leyman onder meer: "Ik denk dat wat er nu gebeurt, erger is dan in de jaren zeventig en ik vrees dat er nog een heel pak faillissementen zullen komen. In de jaren zeventig waren het vooral de olieprijzen die de autosector en de consument bedreigden, maar nu komen er nog verschillende andere factoren bij die de situatie veel urgenter maken." Hij somt er zes op. Vijfde reden is "de CO2-normen. Om 120 gram per kilometer te halen, moeten fabrikanten miljarden investeren in ontwikkelingskosten. Bovendien legt dat een enorme druk op het segment van de SUV's, een segment waar nog mooie marges werden gehaald."
Wat Peter Leyman er niet bij vertelt is dat de EU al in 1996 een streefwaarde voor de uitstoot van broeikasgassen door personenwagens vastlegde. Tegen 2005 (en ten laatste tegen 2010) zouden nieuwe wagens slechts 120 gram CO2 per afgelegde kilometer mogen produceren. Maar deze voorlopige doelstelling werd onder druk van de automobielsector nooit in een wet verankerd.
In de plaats van bindende wetgeving is er een vrijwillige overeenkomst gesloten tussen de Europese Commissie en de automobielsector. Daarin engageerde de Europese federatie van autoconstructeurs ACEA zich tot een gemiddelde CO2-uitstoot van 140 g/km in 2008, eventueel uit te breiden tot 120 g/km in 2012. En die vrijwillige overeenkomst heeft de autombielindustrie dus nooit nageleefd. Wagens stoten eind 2008 gemiddeld 162 gram CO2/km uit! Kortzichtigheid troef dus. Hadden de automobielconsructeurs twaalf jaar geleden de moed en het inzicht gehad wel te investeren in energiezuiniger wagens dan zouden ze nu niet moeten klagen over de verplichtingen die de wetgever nu wil opleggen.
In het Europees Parlement en de Raad van Ministers ligt nu inderdaad ontwerp-wetgeving om de autosector wel dwingende normen op te leggen. En het is daarover dat de heer Leyman nu klaagt. Eigen schuld, dikke bult dus.
Maar toch is er hoop. Wat verder in het interview lees ik een verklaring van de heer De Smedt van Febiac: "Ik denk dat wat er nu gebeurt, vooral evoluties zal versnellen. Er zullen nu niet plots compleet nieuwe trends de kop opsteken, maar de ontwikkelingen die al bezig zijn gaan vlugger naar de markt komen. Ik denk dan aan kleinere, zuinigere auto's die minder schadelijke stoffen uitstoten. Elektrische wagens ook. Als we dat kunnen waarmaken, kan de crisis binnen twee tot drie jaar voorbij zijn. Dat voorspel ik niet alleen, hoor. Ook het onderzoeksinstituut J.D.Power denkt er zo over."
Hebben ze het dan toch begrepen? Het verstand komt duidelijk met de jaren ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten