Tenslotte ook nog een twee uur durende discussie met de UNWRA, de VN-organisatie die de Palestijnse vluchtelingen probeert te helpen. ACW-Voorzitter Jan Renders bericht over ons bezoek aan de circusschool.
Bart Staes
Een bezoek aan Palestina is niet opbeurend. Je wordt er té veel geconfronteerd met vernedering, met apathie, gebrek aan toekomstperspectieven. Gelukkig zijn er mensen die tegen de stroom van de moedeloosheid ingaan. Jessica De Vlieghere is een moedige en creatieve vrouw. Een jonge vrouw uit het Leuvense die de handen uit de mouwen steekt. In Ramallah richtte zij een circusschool op. Jongens en meisjes komen enkele keren in de week samen en leren onder deskundige begeleiding hun circusnummers.
"Het gaat ons niet alleen om het artistiek project" zegt Jessica. "Het is tegelijkertijd een sociaal project: we halen mensen uit en depressiviteit, we geven ze hun zelfrespect terug. Jongeren leren hun gevoelens beter te uiten, leren via creatieve expressie opgekropte agressie om te zetten in een constructieve energie." Het circus leert niet alleen wat mensen met hun lichaam kunnen, het heeft een belangrijke invloed op de geest: wil je iets moois tot stand brengen, moet je samenwerken. Dan moet je anderen kunnen vertrouwen. De Palestijnse circusschool in Ramallah werkt op dit ogenblik met ongeveer 150 jongeren. Ze trekken rond in het binnenland en krijgen bij hun optreden heel positieve reacties van de bevolking. "Neen, het is geen direct politieke bijdrage voor het palestijns-israëlisch conflict" zegt Jessica. "Maar we brengen een klein beetje hoop. Een klein beetje zelfvertrouwen ". En dat beamen de lachende gezichten van de jonge mensen die ons hartelijk uitwuiven .Gelukkig zijn er ook mensen die niet wachten op de internationale politiek om verandering in de situatie te brengen. Allerlei middenveldorganisaties en concrete projecten geven moed. Moed om –ondanks alles- een klein beetje hoop te blijven koesteren.
Jan Renders (voorzitter ACW)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten